Herkes bir kahramanı sever. İnsanlar onlar için sıraya girer. Onları alkışlar, isimlerini haykırırlar. Yıllar sonra bir adam çıkıp gelmişti içimizden. Duruşuyla, dürüstlüğüyle, asilliğiyle .. Çubuklu'nun başında onu görmek çok güzeldi. Dik duruşlarıyla çubuklu sevdalılarına güç verdi. Kanırta kanırta şampiyon oldu. Bazen yoruldu, gücü tükendi, bırakmak istedi ama o en zor günlerde çubukluya sahip çıktı ve dimdik ayakta durdu. Ona yakışmayacak eleştirilere maruz kaldı, hiç birinin haketmemişti. Büyüklerimizin çocukluklarının da ki kahramanı, şimdi ise geleceğimizin Kocaman umudu olmuştu. Avrupa'da zafer yaşattı bize. Gitti geldi gidiyor kaldı derken birgün görevi bıraktığı haberini öğrendik. Bir üzüntü sarmıştı, bir burukluk vardı içimizde .. Böyle olmamalıydı Kocaman yürekli adam. Sen gitsende gene bizim ''Kocaman Umutlarımızın Sahibi'' olarak kalacaksın.
Güle güle Kocaman yürekli adam, Kocaman umutlarımızın sahibi, sen bizim Kocaman gururumuz yolun açık olsun. Bir gün tekrar buluşmak üzere;
Hoşçakal!
